جامعه شناسی فرهنگی شهر یاسوج(3)
فروشگاه های لوازم آرایشی و بهداشتی
فروشگاه های عرضه لوازم آرایشی وبهداشتی در شهر یاسوج به طور چشمگیری در حال گسترش است.این امر از یک جهت می تواند حاکی از افزایش تقاضا باشد. با بمباران تبلیغاتی متنوع و محرک ماهواره و اینترنت و حتی تلویزیون، تعداد مشتریان این فروشگاه ها روز به روز در حال افزایش است. بنابر این افزایش تقاضا برابر است با افزایش عرضه. پیرامون این فروشگاه ها چند نکته قابل ذکر است:
1.فارغ از مشتریانی که بنابه ضرورت هایی از این محصولات استفاه می کنند،مراجعه روز افزون دختران جوان و نوجوان (مراجعه پسران نیز در حال افزایش است) به این فروشگاه ها و خرید بی رویه محصولات آرایشی نشان دهنده میل آنها به تمایز و جلوه نمایی است. مانور روزانه دختران با آرایش های زننده و محرک در سطح شهر گویای این امر است. تبلیغات، میل به دیده شدن و جلب توجه کردن، تحمیل جو اجتماعی و ترس از برچسب امل بودن و عقب ماندگی و به روز نبودن از اصلی ترین عوامل این تمایزخواهی است.
2. ویترین ها و دیوارهای این فروشگاه ها پوشیده از تصاویر نیمه عریان زنان است. این امردو جنبه دارد
الف:این که آیا این کار مطابق قوانین و مقررات مصداق جرم است یا نه؟ و اگر جرم است پس چرا هیچ مرجع قانونی به این امر رسیدگی نمی کند؟
ب:بی شک این امر ضمن آنکه از لحاظ دینی و اخلاقی خلاف است ، موجبات بروز ناهنجاری های اخلاقی و زنای ذهنی را فراهم می آورد.
گرچه این تصاویر ضمیمه تبلیغاتی محصولات خارجی هستند،اما هیچ توجیهی برای در معرض دید قرار دادن آنها و ایجاد فضای غیر فرهنگی در شهر وجود ندارد.
3. همانند بسیاری از فروشگاه های عرضه لباس زنانه، فروشندگان برخی از این فروشگاه ها مرد هستند. این نیز در جای خود اشتباه است. نصب آیینه در فروشگاه و تست کردن لوازم جلوی چشم نامحرم چه معنایی می تواند داشته باشد؟
4. آنچه مشخص است هیچ نظارت و کنترلی بر این امر وجود ندارد. شاید مسئولین در این زمینه احساس مسئولیتی نمی کنند.شاید هم این کار را مصداق جرم و گناه نمی دانند.
به هر حال آنچه نگران کننده است افزایش سریع تعداد این فروشگاه ها و مخاطبان آنها و مصرف گرایی بی رویه و به دور از منطق و نیز ایجاد وضعیت نامطلوب فرهنگی در شهر است که باید برای آن فکری کرد.
مطالب را دنبال می کردم در این مدت.
دغدغه کاملا به جایی است.
به نظرم برای تغییر چهره شهر یاسوج ضمن اصلاح وضع موجود مواردی که برشمردید و همچون مسکن می باشد، باید به مدارس و وضعیت کودکان شهر دقت ویژه داشته باشیم. به وضعیت مدارس و معلم ها، کانون پرورش فکری و نوع تفریحاتی که بچه ها دارند. به هرحال تهران و شهرهای کلان از جایی شروع کردند و الان می بینیم به کجا رسیده اند، از فعالیت فرهنگسراها و موسسات پرورشی و برنامه های نوجوان و کلاس های فوق برنامه و بقیه ی برنامه هایی که از زمان کودکی و نوجوانی نسل من آغاز شده بود الان رسیده اند به این وضعیت تلویزیون و تفریحات شهری و ذائقه ای که دارند.بحث ارزشی نمی کنم و اشاره ای به خوب یا بد بودن وضع موجود ندارم، می خواهم بگویم بخشی از تغییر چهره شهرهایی همچون تهران امروز برمی گردد به برنامه هایی که از یکی دو دهه پیش برای کودکان و نوجوانان آغاز کردند و حالا همان کودکان و نوجوانان شده اند برنامه ریزها و مصرف کننده ها و برنامه سازها و متفکرها و جهت دهنده های فرهنگی. به نظرم پیش از نفوذ بیشتر علائق و سلائق و ذائقه های تهران و کلان شهرها باید به وضعیت ذائقه و علائق کودکانمان بپردازیم که پایه است. بقیه موارد کمک کننده اند به چهره ای که در حال شکل گیری است و به مرور زمان معلوم می شود چه کم و کاستی هایی دارد. مثلا کارکرد کانون پرورش فکری چیست؟ چه کار می کند؟ اوقات فراغت بچه های ما چطور پر می شود؟ توی مدرسه چطور رفتار می کنند؟ اینها همه مسئله اند و خیلی هم جدی!
در کنار اینها باید به وضعیت زنان و دختران شهر دقت جدی داشتٰ که این فروشگاه هایی که گفتید تنها بخشی از مسائلشان است.