انقلاب نان؟انقلاب نام؟
انسان در پس باورها و پنداشت های خود آرمانهایی تصور می کند و برای رسیدن به آنها جهد و تلاش می نماید.هر قدر این آرمان ها بزرگتر باشند همتی افزون تر می طلبند.انسان همه فعالیت های خود را طوری تنظیم می کند که در نهایت به آن آرمان ها دست یابد.واگر در این راه کوتاهی کند،از دستیابی به آرمان ها باز خواهد ماند.همین تلاش و تکاپو و دست یازیدن به مشکلات و موانع ودست و پنجه گرم کردن با رنج ها مهنت ها وصبر بر مصائب و چشیدن تلخی و شیرینی راه ،آن چیزی است که نام آن را زندگی می گذارند....
اولین بار تو مسجد صاحب الزمان (عج) دیدمش.شاید حدود هفت هشت سال پیش بود.تازه از روستا به شهر اومده بود.به هوای آلوده و ناجوانمرد شهر عادت نداشت.همون صفای باطن دهاتی رو داشت.زلال مثل چشمه ساران.به نظرم سوم دبیرستان یا پیش دانشگاهی بود.باهم که آشنا شدیم تازه فهمیدم که پسر همین مش ضربعلی خودمونه.همین مش ضربعلی که در نگاه ما مردمان لوکس آسفالت نشین این جور آدما دهاتی اند و طفیلی جامعه شهری و فقط به درد بیگاری می خورن. مش ضربعلی توبازار عمده فروش ها بار خالی می کرد.بعضی وقت ها هم که مسجد کار ساختمونی داشت اونجا کارگری می کرد.همه دغدغش یه لقمه نون حلال بود.
