جامعه شناسی فرهنگی شهر یاسوج(4)
پارک ساحلی و الگوی اوقات فراغت
یکی از شاخص های سبک زندگی مدرن اوقات فراغت و الگوی تفریحات است.با توجه به مشغله های مداوم و نظام اداری غیر منعطف حاکم، اوقات فراغت به یک مسئله ضروری تبدیل شده است.منظور از اوقات فراغت زمانی است که فرد از نظام اداری و کارمندی و ساعات کاری مقرری روزانه فارغ می شود. برای اقشار غیر کارمند نیز این فراغت متناسب با شغل آنها تعریف می شود.عصرها و شب ها زمان غالب فراغت است.اما مسئله مورد بررسی در این مجال الگوی اوقات فراغت است.یعنی اینکه این وقت چگونه گذرانده می شود؟
الگوی غالب اوقات فراغت رفتن به مکان های عمومی تفریحی و سرگرمی است.بارزترین مصداق این مکان ها پارک است.پارک مکانی است که هم بازی و سرگرمی کودکان را ارضا می کند و هم نیاز تفریحی بزرگان را مرتفع می نماید.پارک ساحلی یاسوج که در ساحل رود بشار قرار گرفته در طول فصل های بهار و تابستان و پاییز اصلی ترین مکان فراغتی شهروندان یاسوجی است. چند گروه از این مکان استفاده می کنند
- خانواده ها به ویژه خانواده های کارمندی
- جوانان و نوجوانان در قالب گروه های دوستی مختلط و تک جنسیتی
- مسافرین غیر بومی (به ویژه در ایام تعطیل)
پارک ها در سبک زندگی مدرن کارکرد تخلیه هیجان و سرگرمی و توجیه بروکراسی خسته کننده را بر عهده دارند.جوانان و نوجوانان زیادی شب های خود را با پرسه زدن های بی هدف و قلیان کشی های گروهی و سرگرمی های کاذب در پارک ساحلی سپری می کنند. پارک ساحلی یاسوج از هیچ الگوی فرهنگی تبعیت نمی کند. برخی نهادهای مسئول سعی می کند در ایام تابستان با برپایی ایستگاه های فرهنگی و برگزاری برنامه های مناسبتی به این الگوی فراغت جهت دهی ارزشی دهند. برپایی نماز جماعت، اجرای جشن های مذهبی، ایجاد ایستگاه مطالعه و مواردی از این دست از جمله این برنامه هاست.
در یک جمع بندی می توان گفت این الگوی فراغت تنها کارکرد هیجانی وتخلیه احساسات دارد و جلوه های غیر فرهنگی آن بیشتر به نظر می آید. موسیقی های نامناسب، الگوی پوشش نامناسب زنان ودختران، رفتارهای غیر اخلاقی وهنجارشکنانه برخی جوانان، مصرف قلیان، درگیری های موردی،از جمله این جلوه های غیر فرهنگی هستند.
